bugün birkaç aydır yatak hastası olan dayımın vefat haberini aldığımdan beri, kendimde değilim. aslında doktorlar üç ay ömrünün kaldığını söylemişlerdi. ama gene de söyleneni yakıştıramıyorsunuz ve içinizde hep bir umut oluyor ta ki o acı haberi alana kadar. dayım babamla aynı yaşlardaydı. babamı 11 sene önce kaybettim. bunu gözönüne alınca dayımın babamdan daha şanslı olduğunu da düşünmüyor değilim. babamı da ani bir kalp krizi sonucu kaybettim. ama şimdi görüyorum ki ölümlerin hepsi çok acı; beklense de, beklenmese de. artık hatıraları anıp ağlamaktan ve dua etmekten başka yapabileceğim birşey kalmadı.
dayıcığım Allah mekanını cennet eylesin…
YA ÇOK ACI
başsağlığı dileyen herkese teşekkür ederim. dostlar sağolsun.
Başınız sağolsun. Sabırlar diliyorum. Allah rahmet eylesin.
Başınız sağolsun. Allah rahmet eylesin.