aynur yengem’in işleyip ördüğü karyola eteği. sandıklar havalandırılmak için açıldığında çekmiştim fotoğrafını.
gerçeği söylemek gerekirse nakış – kanaviçe türü işlerle pek uğraştığım söylenemez. şimdiye kadar yalnız nasıl yapıldığını tahmin etmekle yetindim. genelde o tip işleri hep hacer’in üzerine yıkarım. galiba ilk ve tek girişimim ilkokuldayken öğretmenimizin ödev olarak verdiği kanaviçe lale işlemesiydi. onuda annem “bırak, sen yapamazsın” deyip, kendi yapınca o gün bugündür nakış – kanaviçe türü elişi yapmadım. nakış makinemi ilk aldığım zamanlar da bu işe epeyi merak salmıştım. ama şimdi makine kenarda biryerde duruyor. eğer tekrar makinenin başına geçebilirsem kendim ya da bir kursa giderek öğrenmeyi çok isterim.
örneğin yapılışı hakkında birşey yazmıyorum. alttaki resimlere tıklayarak yeterince detaylı görebilirsiniz.
COK GÜZELLER ANNEM COK BEĞENDİ,
modeller çok eski modeller yenisi olsa daha iyi olur
nenemin örneği aynı baska bişey bulamadınızmı koycak